Abstract:
Avrupa Birliği’nin yoksunluk tanımına göre 2017 yılında Türkiye’de yaklaşık her üç çocuktan biri, başka bir deyişle 7 milyon bin 6 çocuk şiddetli maddi yoksunluk çeken hanelerde yaşamaktadır. 2016 yılından 2017 yılına Güney Doğu Anadolu ve Batı Anadolu Bölgesindeki çocukların yoksunluk oranlarında artışlar göze çarparken diğer bölgelerde yoksun çocuk oranlarının azaldığı görülmektedir. Güney Doğu Anadolu Bölgesindeki artışların büyük oranda beklenmeyen harcamaları karşılayamamaktan kaynaklandığı anlaşılmaktadır. Bu bölgede yaşayan çocukların yüzde 61,3’ü beklenmeyen harcamaların karşılanamadığı hanelerde yaşamaktadır. Diğer taraftan, Akdeniz ve Batı Karadeniz Bölgelerinde çocukların yoksunluk oranlarındaki iyileşmeler dikkat çekicidir. Bu bölgelerde nerdeyse her kalem yoksunluk oranlarının iyileşmesine katkı sağlamıştır. Özellikle ısınma ihtiyacının, beslenme ihtiyacının ve beklenmeyen harcamaların karşılanmasında yaşanan iyileşmeler bu bölgelerde yoksun çocuk oranlarının azalmasındaki en önemli etkenlerdir. Şiddetli maddi yoksunluk çeken hanelerde yaşayan çocukların oranlarında 10 bölgede yaşanan iyileşmeye paralel olarak Türkiye’de şiddetli maddi yoksunluk içerisinde yaşayan çocukların oranı azalmış fakat Türkiye tüm Avrupa Birliği ülkelerinin gerisinde kalmaya devam etmiştir.
