This particular study is structured upon the nature of British Humour and the means in
which it’s televised in contemporary British television as consequential comedy.
Through a construction of inevitable mainstream perceptual approach alongside an
embodiment of purposefulness against social repression, it tends to contrast the means
hired in the past by British humour against the intentionality of televised comedy in the
present. It’s an examination of the very existence of the practiced humour that was
weaponized so often by literary practitioners as well as contrarians of cultural
enforcements. It observes the similarities and disparities of the practiced genre against
and alongside, the American main-stream monopoly on televised comedy, where the
discourse of television is more often used as a tool against individuality and is
employed in the means of submission and selective intentionality.
In an environment where the grounds of crossing cultures is considered an easily
accessible agenda, an observation of the classical tool that is humour against certain
ideological mass representations is the basis of examination that this study reflects
upon. Exemplifying influential figures of the past and present of the genre, like Stephen
Fry , this observation builds the necessary connection between the evolved British
humour of Oscar Wilde, P.G. Wodehouse and Evelyn Waugh and the televised version
of humour practiced in contemporary Britain that is a process of development within
humour on the discourse of television representation. Providing a critical perspective
towards the practice of humour in contemporary television of Britain through using the
platform of American mainstream and the so-called alternative televised comedy, the
study challenges the apparent intentionality of the content of Britain’s televised
approach towards humour.
Bu araştırma karakteristik İngiliz mizah anlayışı üzerine ve onun çağdaş İngiliz
televizyonunda dolaylı mizah olarak yayımlanan biçimleri üzerine temellendirilmiştir.
Toplumsal baskıya karşı duruş sahibi olmanın yanısıra kaçınılmaz bir popüler algısal
yaklaşım oluşturarak, İngiliz mizahinin geçmişte kullandığı araçlarla günümüz
televizyonunda yayımlanan komedinin amaçlılığı arasında karşıtlık kurmaktadır.
Bu araştırma, edebiyatçılar ve kültürel dayatma karşıtları tarafından sıklıkla bir silah
olarak kullanılan uygulamalı mizahin varoluşunu inceleyen bir çalışmadır.
Televizyondaki söylemin sıklıkla bireyselliğe karşı bir araç olarak, teslimiyet ve seçimli
kasıtlılık hedefleyerek kullanıldığı Amerikan popüler medyasının görsel televizyondaki
tekeli ile İngiliz mizahi arasındaki paralellikleri ve karşıtlıkları belirlemektedir.
Etkileşim içindeki kültürlerin kesiştikleri alanların kolay erişilebilir bir hale geldiği bir
ortamda, klasik bir araç olan mizahin belirli ideolojik kitlesel yansımalar karşısındaki
tutumunun gözlenmesi, bu çalışmanın temelini oluşturur. Türün geçmiş ve bugününden,
Stephen Fry gibi tür üstünde etkili olmuş kişilerin örneklenmesi aracılığıyla bu çalışma,
Oscar Wilde, P.G. Wodehouse ve Evelyn Waugh ile çağdaş İngiliz mizahinin
televizyonda yayımlanan hali arasında gerekli olan bağlantıyı kurmaktadır. Amerikan
popüler ve alternatif televizyon komedisini bir zemin olarak kullanmak suretiyle
çağdas İngiliz televizyonundaki mizaha yönelik eleştirel bir bakış sunularak,
İngiltere’nin televizyondaki mizaha yönelik açıkça yönelimsel tutumuna karşı
çıkılmaktadır.
