Kentleşme ve kent yaşam kalitesinin sürdürülebilir olmasında temel etken olan imar
planının kent mekanlarını düzenleyen kararları kapsamında öngördüğü donatı
alanlarının temininde ülkemizde yasal altlık olarak başlıca Kamulaştırma Kanunu ve
İmar Kanunu hükümleri uygulanmaktadır. Bu iki kanundan imar kanununun
uygulanmasında ise özellikle yapılaşmış alanlarda arazi ve arsa düzenlemesi
işlemlerinin sonucunda taşınmaz konumunun değişmesi,taşınmaz alanının küçülmesi
veya büyümesi ve yeni oluşan parseldeki malik sayısının artması gibi taşınmaz malikleri
aleyhine sonuçlar ortaya çıkmaktadır.Bu durum ise yapılan bu düzenlemenin yargıya
taşınmasına ve iptale konu edilmesine neden olmakta, bu da imar planının kişi
mutluluğunu da amaçlayan ilkesi ile örtüşmeyen sonuçlar oluşturmaktadır.
Bu çalışma ile İstanbul Metropolitan Alanı’nda özellikle ruhsatlı ve ruhsatsız
yapılaşmaların yoğun olarak bulunduğu Pendik ilçesinde hiç yapılaşma bulunmayan ve
yapılaşmanın yoğun olduğu iki farklı uygulama alanında 3194 sayılı imar kanununun
arazi ve arsa düzenlemesine ilişkin 18. Maddesine göre yapılan imar uygulamaları
sonrasında birden fazla malike sahip parsellerin oluşması neticesinde ortaya çıkan ve
mülkiyet dokusunu sorunlu hale getiren problemler karşılaştırmalı olarak incelenmiş ve
problemler ortaya konmuştur.
Urbanization and urban quality of life, which is the main factor in the sustainable urban
development plan for the provision of places in our country, the legal base regulating
the areas of social spaces as required by the scope of the decisions of the major
provisions of the Code of Expropriation and Code of Housing Acts are implemented. As
the implementation of Code of Housing especially as a result of regulation changes in
the position of real estate, real estate area of reduction or expnasion, and such as the
increasing number of the parcel owner and the new owners of real property, adverse
consequences arise. This situtaion causes the judgment of this arrangement to be moved
and be subject to cancellation and unpleasant results which is inconsistent with the
principle of the development plan.
In this study, two different region with dense housing and nohousing areas in Pendik in
İstanbul Metropolitan Municipality provincial borders in which intensionally licensed
and shanty housing are located, applications as per article 18 of housing code with the
number of 3194 cites land and landing regulation, problems; as lands existed after
housing applications which have owners more than one and cretaes problematic
property characteristic, are comparatively investigated.
