Ülkemizde özellikle son yirmi yılda artan nüfus artışı ve kentlere göç, beraberinde kentlerde çarpık yapılanmayı da getirmiştir. Kırsal kesimde sürekli artan nüfus ve ekonomik nedenlerle kente göçen bireyler, buralarda şehir ve bölge planlamadan uzak bir şekilde yerleşik hayata geçerek, gerek kentsel mimari ve şehir planlama açısından, gerekse bireylerin yaşam koşulları açısından sağlıksız yerleşim birimlerinin ortaya çıkmasına neden olmuştur.
Kentleşmenin sosyolojik bir olgu olarak daha fazla hissedildiği günümüzde ise bu çarpık yapıların sadece buralarda yaşayan bireylerin değil, aynı zamanda toplumun da yaşam kalitesini olumsuz etkilediği, bu olumsuz etkilenimin ise iş gücünden sosyal toplumun birçok dinamiğine kadar kendini hissettirdiği görülmüştür. Bu nedenle, bu gibi yerlerde yaşayan bireylerin yaşam koşullarının iyileştirilmesi, toplumsal refahın arttırılması ve şehircilik açısından daha sağlıklı yerleşim birimlerinin inşası için, bu gibi yerlerin yeniden rehabilite edilmesi gerekir. Ancak bunun için ekonomik, sosyal ve kültürel anlamda bir takım önlemlerin alınması gerekir. Bu nedenle bu çalışmada, Sakarya Akıncılar Mahallesi örneğinden yola çıkılarak, şehir ve bölge planlama açısından yapılacak rehabilitasyon çalışmalarının ekonomik, sosyal ve kültürel etkenlerden etkilenme derecelerinin açıklanması amaçlanmıştır.
Çalışma sonuçlarına göre; kentsel dönüşümün gerek deprem, gerekse yaşam standartları gereği zorunlu olduğu bölgelerde, ekonomik olarak hem bölgenin hem de halkın desteğinin olmadığı durumlarda merkezi hükümetin destek olması gerekmektedir. Nitekim araştırma sonuçlarında da bölgede yaşayan halk, dönüşümün gerekli olduğunu ve dönüşüme istekli olduklarını, ancak ekonomik yönden çekinceleri olduğunu ifade etmiştir. Yine bölge sakinleriyle yapılan anket sonuçları, deprem güvenliği ile ilgili yeterli bilgi sahibi olunamadığını da ortaya koymaktadır.
Increase in population and migration to cities in our country within last two decades have brought unplanned urbanization. People migrating from villages due to increase of population and economic reasons have been taking place in cities, and they cause unhealthy living areas by means of both urban architecture and living standards.
Nowadays, urbanization is seen as a social issue, and these unplanned structures not only affect life of individuals, but it also affects life quality of sociality, and this unhealthy situation reflects many dynamics of the sociality, and labor. For this reason, in order to increase life quality of people living such places, social welfare, and to get better living places by means of urbanization, rehabilitation of such places are needed. On the other hand, there are some measures must be taken such as economic, social, and cultural issues. For this reason, it is aimed in this research to evaluate relation degree of rehabilitation operations from economic, social, and cultural correlation degrees on the sample of Sakarya Akıncılar Mahallesi.
According to results of the research, in areas which have difficult life standards and earthquake treat, and lack of economic support of living people, central government must subsidize the urbanization transformations. In the research, area dwellers expressed their areas must be re-urbanized, but they have questions on transformation processes. In addition, survey results shows that people living in the sample area of the study do not have enough knowledge on earthquake measures.
