Kentler büyüdükçe konut, çalışma, eğitim, sağlık ve diğer tüm kentsel işlev alanları birbirinden uzak mesafelerde konumlanmakta ve kentlerin sınırları giderek büyümektedir. Kentsel işlev alanları arasındaki mesafelerin artması ile birlikte kentte yaşayanların yolculuk talepleri de artmakta ve bu taleplerin karşılanması için kentiçi ulaşımda farklı hız ve yolcu kapsitesine sahip toplu taşıma türlerinin kullanılması zorunluluk haline gelmektedir. Kentiçi toplu taşıma sisteminde birbirinden farklı toplu taşıma türleri ile kentlilerin ulaşım ihtiyaçları karşılanırken yolcuların bir türden diğer bir türe aktarma yapma zorunluluğu doğmaktadır. Ancak toplu taşıma türlerinin bir bütün olarak değil birbirinden bağımsız ve kopuk bir şekilde çalışması, istasyon ve duraklar arasında uzun yürüme mesafeleri, istasyonlar arasındaki yaya bağlantılarının taşıt yolları ile kesintiye uğraması aktarmalı yolculukların en sıkıntılı bölümü olarak görülmekte ve kentiçi ulaşımda bu sorunları ortadan kaldıracak, türler arasında hızlı ve konforlu geçiş imkanı sunacak bir aktarma sistemine ihtiyaç duyulmaktadır.
Kentiçi toplu taşıma sisteminde türler arasında hızlı ve konforlu geçiş imkanı sağlayan aktarma sistemi aktarma merkezleri ile kurulmaktadır. Aktarma merkezlerinde birden çok toplu taşıma durak ve istasyonu birarada bulunmaktadır. Aktarma merkezlerinin çok sayıda toplu taşıma durak ve istasyonunu aynı mekanda buluşturması yolculara bir sistemden inip diğer bir sisteme hızlı ve konforlu geçiş yapma olanağı tanımakta, kesintisiz seyahat yapma imkanı sunmaktadır.
Çalışma kapsamında aktarma merkezlerinin toplu taşıma sistemi içerisinde entegrasyonun hangi boyutunu gerçekleştirdiği ve nasıl bir rol üstlendiği, bu rolunu yerine getirirken işlevsel kurgusunun, yer seçimi kriterlerinin, planlama ve tasarım ilkelerinin nasıl olması gerektiği ortaya konulmaya çalışılmaktadır. Daha sonra İstanbul kenti toplu taşıma sistemi içerisinde mevcut aktarma sisteminde görülen sorunlara değinilmekte ve bu sorunları ortadan kaldırmak amacıyla planlanan aktarma merkezlerinden tarihi kıyı bölgesindeki aktarma merkezleri için hazırlanan projeler ortaya konulan ilkeler bağlamında değerlendirilmektedir.
As the cities get larger, houses, work, education, health areas and all the other urban functional areas are positioned farther apart from each other and the borders of the cities are gradually enlarging. As the distances between the urban functional areas grow, the travel demands of the inhabitants of the cities increase and it became obligatory to use the public transportation types with different speeds and passenger capacity in the intracity transportation in order to meet these demands. In the intracity public transportation system, the passengers are required to transfer from one type to another while the transportation needs of the citizens are satisfied with public transportation types different from each other. However, the operation of the public transportation types not as a whole but as independent and detached from each other, the long walking distances between the stations and the stops, interruption of the pedestrian connections between the stations by the traffic roads are perceived as the most troublesome part of the connecting travels and a transfer system to eliminate these problems and to provide fast and comfortable passage between the types is needed in the intracity transportation.
Transfer system in the intracity public transportation system to provide fast and comfortable passage between the types is established with the transfer centers. There are more than one public transportation stops and stations together in the transfer centers. Transfer centers brings together a large number of public transportation stops and stations in the same space and this enables the passengers to get off from one system and to get on the other system in a fast and comfortable manner and provides uninterrupted travel facilities.
Within the scope of the study, it is tried to demonstrate the dimension of the integration into the public transportation system realized by transfer centers and the nature of the role undertaken, and how the functional setup, location selection criteria, planning and design principles should be while performing this role. Afterwards, the problems encountered in the current transfer system within the public transportation system of İstanbul city are mentioned and the projects prepared for the historical coastal region transfer centers among the transfer centers planned in order to eliminate these problems are evaluated within the context of the principles presented.
