Kentsel yeşil alan sistemi içinde kıyı parklarının düzenleme ilkeleri

Abstract

Farklı işlevlere sahip kentsel yapıları organik bir şekilde birleştiren kentsel yeşil alan sisteminde yer alan parklar, kentsel yeşil ağın en önemli yapı taşlarıdır. Kent insanının rekreatif ihtiyaçlarını karşılayan ve kente sayısız fayda sunan parklar, su kenarında yer almalarına bağlı olarak işlevsel farklılıklar gösterirler. Suyun bitip tükenmeyen hareketliliği ve değişimi sonucu kıyı kenarları kentin diğer alanlarından daha ayrıcalıklı ve avantajlı bir statüye sahiptir. Kıyı parkları kentin merkezindeki yoğunluğa karşın, kent kıyısında daha açık bakış açıları ve ferah mekanlar yaratarak kent insanının tercih ettiği kamusal kullanıma açık kentsel yeşil alanlardır. İstanbul az bulunur kıyı ve yeşil alan kaynaklarına sahipken, bu doğal kaynakların doğru ve verimli bir biçimde kullanıldığını söylemek mümkün değildir. Kıyı ve yeşil alan kaynaklarını bir araya getirerek, aynı anda bu doğal kaynakların kullanımına sahip olan İstanbul kıyı parkları, su ve suya ait rekreatif kullanımlardan uzak, sıradan yeşil alanlara dönüşmüştür. Pendik- Tuzla kıyı parkları da İstanbul kıyı parklarının genel halinden payına düşeni alırken, kıyı ve kıyı kullanımına ait rekreatif fonksiyonlara yer verilmeyen, basit park düzenlemeleriyle kıyı parklarının kent insanına hizmet etmesi beklenmektedir. Bu çalışmada kıyı parklarını düzenleme ilkelerine dayalı olarak, kıyı parklarında olması gereken rekreatif fonksiyonlar ortaya konmuştur.

Parks, in urban green space systems, which combine urban structures with different functions in an organic way, is the most important essential element of urban green network. Parks that meet the recreation needs of city people and that offer numerous benefits to city, set functional differences based on the edge of the water. Waterfront edges have a more privileged status and advantageous, unlike other areas of city with the result of mobility and exchange. Waterfront parks, which create more open perspectives and spacious spaces in density of city center, are open to public use of urban green areas preferred by city people. While Istanbul has scarce resources, waterfront and green areas, use of these natural resources is not possible to accurately and efficiently. Bringing together resources of waterfront and green space, Istanbul waterfront parks that has the use of these natural resources at the same time, turned into ordinary green areas which water and recreational water uses on the remote. Pendik- Tuzla waterfront parks while sharing of Istanbul waterfront parks’s same condition, waterfront parks with the waterfront and waterfront recreational functions not shown and simple parking regulations, are expected to serve. In this study, based on waterfront parks design principles, recreational functions in waterfront parks that should be put forward.