Atriyal fibrilasyonlu hastalarda lipid profilinin ve statin tedavisinin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Dislipidemi, atriyal fibrilasyonun (AF) değiştirilebilir bir risk faktörüdür. Ancak hastaların büyük çoğunluğu ya düşük yoğunluklu lipoprotein kolesterol (LDL-C) düşürücü tedavi almıyor ya da LDL-C ve yüksek yoğunluklu olmayan lipoprotein kolesterol (non-HDL-C) hedeflerine ulaşamıyor. AF'li hastaların dislipidemi için tedavi edilip edilmediğini ve/veya tedavi edilirlerse hedef LDL-C ve non-HDL-C düzeylerinde olup olmadıklarını araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Bu kesitsel analiz 675 AF hastasını içermektedir ve 20 Mayıs 2023 ile 25 Kasım 2023 tarihleri arasında üçüncü basamak bir hastanenin kardiyoloji polikliniklerinde gerçekleştirildi. Hastaların demografik ve klinik özellikleri kaydedildi. Kardiyovasküler hastalık (CVD) risk tahmini için sistemik koroner risk tahmini-2 (SCORE2) ve yaşlı kişi versiyonu algoritmaları kullanıldı. Birincil koruma (PP) grubu, belirlenmiş aterosklerotik kardiyovasküler hastalığı (ASCVD) olmayan düşük-orta, yüksek ve çok yüksek CVD riski olan hastaları içermektedir ve ikincil önleme (SP) grubu, belirlenmiş ASCVD'si olan hastalardan oluşmaktadır. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 71,98± 9,01 olup hastaların %54,5'i (n=368) kadındı. Hastaların 207'si (%30,7) paroksismal AF, 468'i (%69,3) kalıcı AF idi. Dislipidemi ve hipertrigliseridemi prevalansı sırasıyla 364 (%53,9) ve 248 (%36,7) idi. Hastaların 9'u (%1,3) fibrat, 152'si (%22,5) ise statin tedavisi görüyordu. Ortalama LDL-C ve non-HDL-C sırasıyla 107,81±35,97 ve 135,42±41,19 olup, hedeflenen oranlara ulaşma oranları sırasıyla 62 (%9,2) ve 107 (%15,9) idi. Sonuç: Atriyal fibrilasyonu olan hastalarda dislipideminin kontrolü oldukça zayıftı ve en yaygın neden doktor ihmaliydi.