İntrapartum Fetal Kafa Derisi Laktat Seviyesinin Fetus ve Yenidoğan Sonuçlarını Öngörmedeki Yeri

Abstract

GİRİŞ ve AMAÇ: Perinatal hipoksik stres, yenidoğanda mortalite, morbidite ve nörolojik sekellerin gelişiminde en önemli etyolojik faktörüdür. Yenidoğan hipoksisi her yıl 130 milyon doğumun 4 milyonunda görülmekte ve bir milyon yenidoğan asfiksi ya da ciddi sekeller sonucunda ölmektedir. İntrapartum fetal izlem yönetim yöntemleri fetal pulse oksimetre ve eksternal kalp atım oranlarını içermektedir. Bu testlerin bazı avantaj ve dezavantajları vardır ve bu metodlardan hiçbirisi yüksek duyarlılık ve özgüllük oranına sahip değildir. Çalışmamızın amacı intrapartum fetal skalp laktat seviyesinin ölçülerek fetal ve yenidoğan mortalite ve morbidite oranlarını öngörmedeki yerinin analiz edilmesidir. YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya 95 gebe dahil edilmiştir. Hastalar misoprostol ile indüklenmiş olup eksternal fetal kalp atım hızı, fetal pulse oksimetre ve fetal skalp kan laktat seviyeleri takip edilmiştir. Umblikal arteriel kan oksijen testi ölçülerek kaydedilmiştir. TARTIŞMA ve SONUÇ: Fetal skalp laktat izlemi, sadece anlık laktat seviyesini yansıtan invaziv bir yöntem olduğu için, tekrarlama ihtiyacı ve hipoksik fetus için zaman kaybı anlamına gelen zaman ve emek ihtiyacı, klinikte yer almasının zor nedenlerinden biridir Uygulama. Fetal skalp laktat izleminin klinikte yer almasının güç olmasınınsebepleri, anlık laktat seviyesini yansıtan invaziv bir yöntem olması, tekrarlama ihtiyacı ve hipoksik fetus için vakit kaybı anlamına gelen zaman ve emek ihtiyaçlarıdır. Bu yöntemin rutin pratikte kullanılması daha pratik ve noninvaziv teknolojik yöntemler geliştirilene kadar pek olası değildir.