Viktorya Dönemi Edebiyatında Karasevda Betimlemeleri

Abstract

İnsan hayatı ve ilişkilerinde kapladığı merkezi yer göz önünde bulundurulduğunda, romantik aşk ve karşılıksız aşkın seneler boyunca birçok yazar tarafından incelenmiş olması hiç şaşırtıcı değildir. Tutkulu aşk bir başkasıyla birleşmeye yönelik kuvvetli bir arzu duymak olarak tanımlanabilir. Aşkı karşılık görürse seven kişi derin bir tatmin ve coşkunluk hissi yaşar. Aşkı karşılıksız kalırsa ya da hor görülürse ise şiddetli bir boşluk hissiyle beraber sıklıkla endişe ve umutsuzluk duygularına kapılır. Bu makalenin amacı, Viktorya döneminde yazılmış Emily Bronte’nin Uğultulu Tepeler ve Wilkie Collins’in Aytaşı romanlarında karasevda betimlemelerini irdelemektir. Sosyolog Eva Illouz’un Aşk Neden Acıtır? adlı çalışması ve psikolog Dorothy Tennov’un aşk ve tutkulu aşk hakkındaki düşüncelerinden yola çıkarak, bu romanlarda karakterlerin yaşadığı duygusal travmanın nasıl derin acılar hissetmelerine ve en nihayetinde yok olmalarına sebep olduğu incelenecektir.