Yüksek Lisans & Doktora
Permanent URI for this communityhttp://acikerisim.bau.edu.tr:4000/handle/123456789/11
Browse
6 results
Search Results
Item Yerel yönetimlerde toplu taşımanın yeri, Edirne örneği(Bahçeşehir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2012-09) Uygun, Erdal; Alpkökin, PelinKentleşmenin ve kentlerde nüfus artışının sonucunda toplu taşımanın ortaya çıkışı 17.yy kadar uzanmaktadır. Ülkemizde, 19.yy başta kentlerin nüfus artışına paralel gelişen belediye kuruluş süreçleri ve kentiçi ulaşım yöntemlerine yönelik arayışlar da beraberinde gelmiştir. Başta İstanbul olmak üzere İzmir ve Cumhuriyet’in kuruluşu sonrasında Ankara ve Bursa gibi kentlerde de kentiçi ulaşımın sağlanması amacıyla toplu taşıma hizmetleri verilmeye başlanmıştır. Ne var ki belediyeleri de etkisi altına alan, 1950’li yıllar sonrasında gelişen uluslararası ve ulusal ulaşım politikaları sonucunda toplu taşıma hizmetini sürdürmekte kullanılan model ve taşımacılıkta değişim yaşanmıştır. Yeni dönemde lastik tekerlekli ulaşım araçlarının öne çıktığı ve sonrasında da kamu kesimi dışında ki taşımacılığın etkin olduğu bir süreç başlamıştır. Günümüz Türkiye’ sinde neredeyse tüm kentlerimizde toplu taşıma hizmeti yürütülmektedir. Ancak, kent nüfuslarına göre incelendiğinde küçük ve orta ölçekli İllerde ara toplu taşıma türlerinin ve özel halk otobüs işletmeciliğinin öne çıktığı, kamunun görevini çeşitli yöntemlerle devrettiği görülmektedir. Tez çalışmasına konu Edirne İlinde de elektrikli tramvay işletilmesine ilişkin 1907-1908 yıllarına ait resmi kayıtlar bulunmaktadır. Edirne’de kentiçi toplu taşımacılık faytonlardan başka, ilk olarak 1940’lı yıllarda belediye tarafından lastik tekerlekli araçlarla başlanmıştır. 1960’lara gelindiğinde ara toplu taşıma türlerinden Minibüs İşletmeciliği başlamış ve 2000’li yıllara kadar belediye toplu taşıma hizmeti ile birlikte yürütülmüş, ne var ki 2002 yılında belediye doğrudan toplu taşıma hizmetinden çekilerek yerini diğer bir işletme türü sayılan Özel Halk Otobüs İşletmeciliğine bırakmıştır. Nihayetinde de 2010 yılına gelindiğinde toplu taşıma yalnızca Minibüs-Midibüs İşletmeciliği haline gelmiştir. Bu durum Edirne’ye özgü bir durum olmaktan daha çok, küçük ve orta ölçekli il belediyelerinin toplu taşıma karakterini yansıtmaktadır. Hal böyle olunca kamu hizmeti olarak tanımlanan toplu taşıma hizmetinin, kamu hizmeti gereği gibi yerine getirilmesinde yaşanan sorunların; başta da hukuki, ekonomik, finansal, teknik ve çevresel olarak incelenmesi ve çözümlerin bulunması gerekmektedir. Kent yaşamının vazgeçilmez bir unsuru olarak kentiçi ulaşımın mevcut yapısı; türel dağılımı, kalitesi ve konforu; hizmetin sürekliliği, güvenirliği ve araçların hareket sürelerinin belli olması; hizmetin içtenlikle gerçekleştirilmesi; ekonomikliği, fiyatın uygun olması, ödemenin kolay gerçekleştirilebilmesi gibi özellikleri gerektiren kaliteli bir toplu taşıma, ancak bu özellikleriyle sürdürülebilir olacaktır. Toplu taşıma araçlarının satın alınması ve işletme sürecinde ihtiyaç duyulan girdilerin üzerinde ki vergi yükü, trafik sıkışıklığın sonucunda ortaya çıkan yüksek işletme maliyetleri, hat ve araç optimizasyonundan uzak parçalı yapı, yerel yönetimlerin ara toplu taşıma aktörleri üzerine yükledikleri ruhsat v.b harç yükleri; toplu taşıma araç sürücülerinin eğitimsizliğinin sonucu araçların ekonomik ömrünü erken yitirmesi; yerel yönetimlerde seçimler sonrasında gelen politika değişiklikleri gibi belirgin sorunlar kamu dışındaki işletmecilerin önündeki en büyük sorunlar olarak ortaya çıkmaktadır. Ara- toplu taşıma - “para-transit” - “intermediate public transport” - türlerinin entegrasyonu ve toplu taşımanın optimizasyonu, şüphesiz ki kamu otoritesini zorunlu kılmaktadır. Yerel yönetimler yasalarında bu otoritenin tesisine ilişkin hükümler bulunmakla birlikte, bir toplu taşıma yasasına ihtiyaç duyulmaktadır.Item Toplu taşımanın ve kullanımının yaygınlaşması için bir çalışma : İstanbul örneği(Bahçeşehir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2012-06) Yılmaz, Oktay; Demir, Gökselİstanbul, eşsiz bir güzelliğe sahip boğazıyla, birçok medeniyete başkentlik etmiş tarihiyle, barındırdığı yaklaşık 14 milyon nüfusuyla Dünyanın sayılı metropollerinden biridir. Sahip olunan bu değerlere ulaşımdan kaynaklanan olumsuzluklar gölge düşürmektedir. Toplu taşıma, ulaşımdan kaynaklanan sorunun çözümünde önemli bir etkendir. Toplu taşımanın yaygınlaşması, tercih edilir nitelikte olması ve bilinçli olarak tercih edilmesi sorunun çözümüne katkı sağlayacaktır. İnsanların toplu taşıtları kendi isteğiyle tercih etmesine olanak sağlanmalıdır. Yaptırım ve sınırlamalardan çok kendiliğinden tercih edilir bir toplu taşıma sisteminin kurulması amaçlanmalıdır. Bu sistemin kurulmasının yanında toplu taşımayı tercih eden bilinçli kullanıcıların olabilmesi için eğitim ve görsel medyanın etkilerinden de yararlanmak gerekmektedir. Kamu spotu altında yapılacak tanıtıcı reklamlarda ve eğitim sistemi içerisinde kullanılacak verilerde toplu taşımayı tercih edilirliğini artıracak unsurlara çalışma içerisinde yer verilmiştir. Sonuç olarak; toplu taşımanın yaygınlaşabilmesi ve tercih edilir olması için sürecin zorlayıcı sebeplerle değil de gönüllülük esasına dayandırılarak tercih edilir hale gelmesi amaç olarak belirlenmiştir.Item Adana İlindeki toplu taşıma sistemlerinin altyapısının tespiti ve iyileştirme önerileri(Bahçeşehir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2013-01) Çetinkaya, Neslihan Emine; Ergün, MuratGünümüzde ulaşım altyapısı, özellikle insanların kentsel alanlara ulaşımı, hareketliliği ve toplumların ekonomik gelişimi için yaşamsal bir önemdedir. Toplu taşıma sistemleri ise bu ulaşım altyapısının en önemli unsurlarından biridir. Kentlerin gelişimiyle birlikte artan ulaşım sorunlarının çözümü her geçen gün daha da karmaşık hale gelmektedir. Farklı ulaşım türleri ile çeşitlenen kent içi ulaşım sistemlerinde, bir yolculuk sırasında kullanılacak ulaşım türlerinin olumlu özelliklerinin birleştirilmesi ve olumsuz özelliklerinin azaltılması için bu ulaşım türlerinin birbirleri ile bütünleşmesi gerekmektedir. Kullanıcı odaklı, hızlı ve ekonomik bir toplu taşıma sisteminin geliştirilmesi, kent içi ulaşım sorunlarının çözülmesi için son derece önemlidir. Bu çalışmada, Adana’da yaşanan ulaşım sorunları üzerine bir değerlendirme yapılmıştır. Bu kapsamda, Adana’nın mevcut durumunu niteleyen veriler derlenerek, toplu taşıma sisteminin verimliliğini arttırabilmek adına çözümler üretilmeye çalışılmıştır.Item Ağrı İli kent içi ulaşımının analizi ve toplu taşıma için bir planlama çalışması(Bahçeşehir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2013-04) Kızgın, Mehmet Ali; Akbaş, AhmetBu çalışma, Ağrı ilinin kent İçi ulaşımının analizi ve toplu taşıma planlaması için bir örnek çalışmadır. Ağrı İli Kent içi Ulaşım ve Trafik Planlaması iki bölümden oluşmaktadır; Kent İçi Trafik Düzenleme ve Toplu Taşım planlamasıdır. Yapılacak çalışmalar kapsamında proje aşamaları aşağıdaki gibidir; 1-Çeşitli kamu ve özel kuruluşların bünyesinde bulunan toplu taşım ve trafikle ilgili mevcut bilgilerin toplanması, 2-Bu mevcut bilgilerin arasında bulunmayan ancak etüt ve planlama çalışmaları için gerekli olan yeni bilgilerin toplanması, 3-Mevcut yapıdaki sorunların, yetersizliklerin ve aksaklıkların belirlenmesi ve sorunların tespit ve teşhisi, 4-Uygulamalara temel olacak trafik mühendisliği kuralları çerçevesinde sonuç projelerinin hazırlanması. Bu tez; sosyal yapısı, kent dokusu, kullanıcı yoğunlukları, çekim merkezleri ile kenti bir bütün olarak ele alarak, toplu taşıma sistemindeki düzensizlikleri kullanıcılara minimum düzeyde yansıtacak bir planlama ile en iyi sonucu almayı hedeflemiştir. Bundan yola çıkarak, Toplu Taşıma Sistemleri ile yapılan günlük yolculuklar hakkında ayrıntılı bilgi toplamak amacıyla, tüm toplu taşıma araçlarının oluşturduğu hatlarda mayıs, haziran ve temmuz aylarında olmak üzere üç ayrı dönemde sayım yapılmıştır. Yapılan çalışma sonucunda gerek seyahat sürelerinde gerekse hat mesafelerinde hat optimizasyonu sağlanmıştır. Bu noktada; işletici açısından günlük yapılan kilometre azalmış, önemli bir tasarruf sağlanmıştır, ayrıca tur süreleri azaltılarak yapılan günlük sefer sayısı arttırılmıştır. Kentte toplu taşıma hizmet veren araç sayıları ve yapıları yeniden ele alınarak tekrar düzenlenmiştir. Toplu taşım sitem, işletimi ve denetimi konularındaki mevcut düzensizliklere yeni öneriler getirilerek, projede her konuda bir optimizasyon sağlanmaya çalışılmıştır.Item Metrobüs sisteminin incelenmesi ve sosyal, çevresel, ekonomik etkileri(Bahçeşehir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2012-09) Yılmaz, Şükrü; Çalışkan, NurbanuGünümüzde hızlanan ve artan sanayileşme, şehirleşme ve modernleşme sürecinin sonucunda ulaşım sektörü etkilenmiş ve yeni ulaşım-ulaştırma sistemleri arayışına gerek duyulmuştur. Kent içinde özel oto sahipliliği oranının ve hareketlilik ihtiyacının artması, bu ihtiyacın otobüs sistemleri ile karşılanmaya çalışılması, trafik yoğunluğunun ve buna bağlı olarak sera gazı salınımlarının artmasına, yaşam kalitesinin düşmesine neden olmuştur. Bu arayışlar sonucunda toplu taşıma sistemleri alternatifleri geliştirilmiştir. Bu kapsamda İstanbul’da acil ulaşım ihtiyaçlarına cevap olabilmesi için metrobüs diye adlandırılan sistem kurulmuştur. Metrobüs ana arterlerdeki trafik yoğunluğunu azaltıp, yolcuların genel trafik akımındaki sıkışıklıktan etkilenmeden, daha hızlı, daha konforlu, daha uygun seyahat etmeleri amacıyla kurulan çevreye duyarlı bir ulaşım sistemidir. Sistem, toplu tasıma sisteminin geneline yolcu sayısı ile maliyet verimliliği artısı ve etkin yönetim biçimiyle katkı yaparken; sistemin sosyal faydaları arasında toplu taşımanın desteklenmesi, çevreyle olumlu ilişkiler, arazi kullanımı üzerindeki olumlu etkiler, yatırım maliyeti verimliliği ve işletme verimliliği artısı bulunmaktadır. Bu tez çalışmasında, İstanbul Metropoliten Alanı Avcılar-Söğütlüçeşme Hattı sistemi incelenmekte, dünyadaki yapılmış örneklerine değinilmekte ve sistemin İstanbul’a kazındırdığı sosyal, çevresel ve ekonomik etkileri araştırılmaktadır.Item Kentsel ölçekte İstanbul raylı sistem gelişiminin 21. yüzyıl demiryolu rönansı kapsamında değerlendirilmesi(Bahçeşehir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2014-04) Şimşek, Elif; Özden, Pelin PınarUlaşım sorunu, araçların değil insanların ulaşımının sağlandığı toplu taşımacılığın gelişmesi ile birlikte çözüme kavuşacaktır. Toplu taşımacılığın ön plana çıkması ile birlikte, nüfus yoğunluğu ve sosyo-ekonomik durum gibi parametrelere bağlı olarak gelişen ulaşım talebini karşılamak üzere yüksek yolcu taşıma kapasiteli, hızlı, çevreci ve sürdürülebilir bir sistem olan raylı toplu taşıma sistemi olduğu sonucuna ulaşılmaktadır. II. Dünya Savaşı sonrasında otomobildeki seri üretimle beraber otomobil sahipliğinin artışı kentlerde bireysel ulaşımın payını artırmıştır. Esnekliği sayesinde o dönem kentiçi ve şehirlerarası ulaşımda hâkim tür olan demiryolundan yolcu çekmiş, toplu taşımanın payını düşürmüştür. 1973 Petrol Krizi ile başlayan süreç, küresel ısınma tartışmaları beraberinde özel araç odaklı ulaşımın kentleri yok ettiğinin farkına varılmasıyla kaynak, enerji, zaman, gürültü, hava kirliliği, ruhsal-fiziksel tehlikeler, çevre estetiği ve kent mekânlarının yok olması gibi sorunları en aza getirmek için kentler raylı sistemler ağı kurmada yarışa geçmişlerdir. Demiryolu Rönesansı, 19. yüzyıl sonu ve 20. yüzyıl başında ilk atılımını yapan ve hızla genişleyen, ancak 20. yüzyıl ortalarında göreli bir durgunluk—hatta gerileme—süreci yaşayan kentiçi raylı sistemlerin 20. yüzyılın son çeyreğinden itibaren yaşadığı genişleme, mevcut sistemlerin iyileştirilmesi, teknolojik atılımlar, yeni finansman / inşa modelleri ve yeni işletme/kalite anlayışına yönelik gelişmelerin tümüne verilen addır. Son 30 küsur yılda yaşanan bu süreç, 21. yüzyılın ilk 10 yılında aynı hızla devam etmiştir ve 2025 yılına gelindiğinde dünya nüfusunun yüzde 60’ının kentlerde yaşayacağı öngörüsü ışığında ivmesini arttıracağı düşünülmektedir. İstanbul gerek yerel gerekse merkezi yönetim yatırım kararları ile biçimlendirilen sürdürülebilir gelişme sağlanmasına yönelik üretilecek, mekânsal gelişme stratejileri ve modellerine ilişkin alternatifler açısından büyük önem taşımaktadır. Bu sebeplerle İstanbul kentiçi raylı sistemlerinde kazanılan deneyimler diğer kentlerimizde kentiçi raylı sistem kurmada büyük ölçüde tecrübe kaynağı olması açısından dikkatli irdelenmesi, doğru analiz edilmesi gerekmektedir.